Εγκαίνια

Χτες είχα τη χαρά και τη τιμή να παρευρεθώ στα εγκαίνια του νέου ανατολικού παραλιακού μετώπου (από τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο ως το Μέγαρο Μουσικής) - κάτι που έλεγα να αποφύγω για να μην γίνω κι εγώ κομμάτι της φιέστας του Ατσαλάκωτου™, αλλά που πίστευα ότι θα έχει αρκετό τζέρτζελο για να χαθώ στο μπούγιο και να βγάλω καλές φωτογραφίες...

Είμαι, καταρχήν, συγκεκινημένος, γιατί ήταν η πρώτη φορά που παρεβρέθην σε εκδήλωση του Δημάρχου-Θεσσαλονίκης-Κατοίκου-Πανοράματος...

Τον πέτυχα την ώρα που είχε ήδη ανέβει στο βήμα...

Αποφάσισε καταρχήν να περιγράψει "ενδεικτικά" μερικά μόνο από τα έργα του δήμου που έχουν ολοκληρωθεί... μιλούσε για πάρκα και πλατείες με συντριβάνια σε κάθε γωνιά της πόλης, όπως επίσης και για το νέο καλλιμάρμαρο δημαρχείο επί κανένα 15λεπτο - και κατέληξε λέγοντας "Είδατε; Μέσα σε 1 μόλις λεπτό σας περιέγραψα 20-30 έργα που έχουν έχει γίνει, και πόσα δεν πρόλαβα να σας πω..."

Και οι γηραλέοι κλακαδόροι ξεσάλωσαν...

Μετά άρχισε να εγκωμιάζει το έργο της παραλίας. "Σκοπός μας" είπε "είναι να φτιάξουμε το ωραιότερο θαλάσσιο μέτωπο της Μεσογείου!" (!!!) - "και βάλαμε και εκατοντάδες παγκάκια για να θαυμάζετε το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου!" (!!!!!) - πάνω που λέω "υπερβάλλει!", με αποστομώνει λέγοντας "Έχουμε ταξιδέψει σε όλη τη Μεσόγειο και έχουμε δει τις παραλίες τους - η δική μας θα γίνει η πιο όμορφη!"

Και οι γηραλέοι κλακαδόροι ξαναξεσάλωσαν... (το ωραίο είναι υποκειμενικό άλλωστε)

Τέλειωσε την ομιλία του, η μπάντα άρχισε να παιανίζει το εμβατήριο της Σημαίας (γιατί;;;) και πυροτεχνήματα από μία φορτηγίδα έλαμψαν τον ουρανό (πρέπει να ήταν η 15η φορά που είδαμε πυροτεχνήματα στη Θεσσαλονίκη φέτος). Ο Δήμαρχος Κένεντυ κατέβηκε στον κόσμο και χαιρέτισε τα καραβάκια.

Θα ακολουθούσε ο δημαρχιακός περίπατος μέχρι το Μέγαρο Μουσικής, όπου και θα υπήρχε φαΐ.

Ο κόσμος ήταν πολλής και εντυπωσιασμένος από το νέο 1,5 χιλιόμετρο. Πολύ πιο όμορφο, φωτεινό, λειτουργικό και περπατήσιμο από το παλιό πλακόστρωτο.

Πρέπει επίσης να ήταν και όλη η δύναμη της δημοτικής αστυνομίας εκεί. Τα δημοτικά Almera και οι δημοτικές Transalp ήταν παρκαρισμένες στο δεξί ρεύμα της Μεγ. Αλεξάνδρου από τον Όμιλο μέχρι την Ανθέων...

Ένας σκατόγερος φώναξε στον Ατσαλάκωτο™ "Δήμαρχε, ωραία πάρκα μας έφτιασες!" και ο Ατσαλάκωτος™ απάντησε "Για σένα τα έφτιαξα, για να πηγαίνεις βόλτα με την κυρά!"

Ο περίπατος συνεχίστηκε.

Την ώρα που ο Δήμαρχος περνούσε από τα Νεόδμητα Δημοτικά Γήπεδα Καλαθοσφαίρισης (ΝΔΓΚ), για δες, ομάδες από 8χρονα με στολές τοπικών ομάδων έπαιζαν, για δες, μπασκετ!

Την ώρα που ο Δήμαρχος περνούσε από τα Νεόδμητες Δημοτικές Πάρκο Μουσικής (ΝΔΠΜ) όπου "νεανικά συγκροτήματα θα μπορούν να παίζουν μουσική τα απογεύματα και εμείς οι μεγαλύτεροι θα καθόμαστε στις κερκίδες από κάτω και θα τα καμαρώνουμε" (sic!), για δες, ένα νεανικό συγκρότημα έπαιζε, για δες, μουσική!

Μετά έφυγα, είχα μάθημα.

[Για μερικούς τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι ίσως καθημερινότητα - για μένα ήταν μια μοναδική εμπειρία!]

Ένεκα της ημέρας...

Ζήτω το έθνος!
Ζήτω ο στρατός!
Ζήτω το TV Μακεδονία!

Βρείτε τις διαφορές:

EXTRA! Αφιέρωμα σε Μεγάλες Ελληνικές Τηλεοπτικές Στιγμές (ΜΕΤΣ):

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής μου στην Αθήνα απαθανάτισα το εξής αφτάστου αρχιτεκτονικού κλέους Μέγαρο στο Παγκράτι:


Σας θυμίζει τίποτα;;; Ω ναι...

Το Φαρμακείο ήταν παραδίπλα (το συνεργείο έκανε καθώς φαίνεται μόνο μία βόλτα για τις εξωτερικές λήψεις και μετά πήγε για καφέ), αλλά δεν είχα την τιμή να το απαθανατίσω.

[Συντόμως θα ανεβάσω και κάποιο πιο σοβαρό ποστ!]

Λευτεριά στον Μπομπ Σφουγγαράκη!

Η φωτογραφία από τον (παλιό) ναό της Οσίας Ξένης Χαριλάου - στον πίνακα ανακοινώσεων του ναού, κάτω από το πρόγραμμα με τους εσπερινούς και τις θείες λειτουργίες...

Catching up, Part D - Πορτρέτο ασπρόμαυρο

... και αφότου έγινα επαγγελματίας και καλλιτέχνης άρχισα και τα ασπρόμαυρα πορτρέτα!

Τα παρακάτω βγήκαν στην Αρετσού, δίπλα στο Azzurro, στις 3 Οκτωβρίου. Το μοδέλλο μου απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, όπως και οι φωτογραφίες. Χάρηκα!

Catching up, Part C - Πορτρέτο

Και εδώ τα ερασιτεχνικά πορτρέτα που έβγαλα φωτογραφίες τη Νατάσσα από τη Μυτιλήνη τον Αύγουστο στο Καλαμίτσι.

Ερασιτεχνικά, γιατί μετά γράφτηκα στο Φωτογραφικό Εργαστήρι και έγινα επαγγελματίας, κατάλαβες;

Και, ναι, σιγά-σιγά εγκαταλείπω το έγχρωμο. Έγινα καλλιτέχνης :-P

Catching up, Part B - Συναυλία

Κάποια στιγμή, πριν κανένα μήνα επίσης, πήγαμε με το Θέμο στο No Bar, κοντά στο Ποσειδώνιο, όπου και έπαιζε μουσική το συγκρότημα Karma (πρώην Requiem). Ποπ-ροκ μουσική και εγώ να κάνω βόλτες μέσα στο μαγαζί με τη μηχανή (την Canon, όχι τη Suzuki...)

Να βρείτε το group τους στο Facebook και να μαθαίνετε τα νέα τους!

Catching up, Part A - Λευκός Πύργος

Την άλλη εβδομάδα τελειώνει το θερινό εξάμηνο του έτους: αλλάζει η ώρα! Αν δεν αρχίσει να νυχτώνει στις 17.30 πώς θα καταλάβεις χειμώνα;;;

Ο καιρός παρόλα αυτά είναι πολύ καλός - σχεδόν ενοχλητικά γιατί αφενός σκάω στη μοτοσυκλέτα τα μεσημέρια με το μπουφάν, αφετέρου δεν έχει πολλά σύννεφα για να διαχέουν το φως του ήλιου και έτσι δεν μπορώ να βγάλω καλό ασπρόμαυρο! Αργκ!

Τα μαθήματα στο Φωτογραφικό Εργαστήρι Καλαμαριάς πηγαίνουν καλά - επιτέλους καταλαβαίνω τι είναι καλή φωτογραφία πέρα από τους εντυπωσιασμούς και τη δική μου κρίση. Απλά δυσκολεύομαι ακόμα να προσεγγίζω άγνωστους ανθρώπους...

Τέλοσπαντων όμως, ας αρχίσω να σας δείχνω φωτογραφίες με τη σειρά...

Πριν κανένα μήνα τουλάχιστον είπαμε να πάμε στο νέο μουσείο του Λευκού Πύργου με το Θέμο, το Δημήτρη και τη Ζωή. Ο Λευκός Πύργος για το Θεσσαλονικιό, όπως και η Ακρόπολη για τον Αθηναίο, είναι κάτι που αυτομάτως τον παραπέμπει σε σχολική εκδρομή - ο Θεσσαλονικιός δε έχει και να αντιπαραβάλλει το φραπέ στην παραλία σε οποιαδήποτε πρόταση για σχετική εκπαιδευτική απόδραση ("Πού να τρέχουμε ρε μαλλλλάκα τώρα, πάμε να χαζέψουμε κανένα κωλλλαράκι στην Κρήνη...").

Ο Ατσαλάκωτος ανέπλαθε την πλατεία του Λευκού Πύργου επί 1,5 χρόνο και το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού ανέλαβε το εσωτερικό. Ο Λευκός Πύργος πια εχει μόνιμη έκθεση την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης, μια και όλα τα βυζαντινά εκθέματα έχουν προ πολλού μεταφερθεί στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Η έκθεση είναι πολύ σύγχρονη, διαδραστική. Δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά ιστορικά εκθέματα - όλη η έκθεση είναι "βιωματική", γεμάτη οθόνες και κυκλωτικά συστήματα ήχου. Εντυπωσιακή, σίγουρα, αλλά δεν ξέρω πόσο εκπαιδευμένο είναι το τοπικό κοινό για κάτι τόσο σύγχρονο. Η καφετέρια στις πολεμίστρες έπαψε να υπάρχει, νομίζω λόγω των νέων προδιαγραφών ασφαλείας που δεν επιτρέπουν πάνω από ένα συγκεκριμένο αριθμό ατόμων μέσα στον πύργο.

Πρώτο φάουλ είναι ότι σχεδόν τα πάντα είναι στα ελληνικά και μόνο. Δεύτερο φάουλ ότι ο πύργος είναι ανοιχτός μόνο 09.30 με 15.30 καθημερινά πλην Δευτέρας. Λίγο προώθηση δε θα έβλαπτε. Ισως κάποιο απόγευμα καθημερινής... αλλά και πάλι, ίσως προκύπτουν θέματα ασφαλείας.

Ελα πάμε για τις φωτογραφίες τώρα...

Ο γνωστός κλειστοφοβικός διάδρομος. Ευτυχώς δεν υπάρχουν πια οι παλιές "χελώνες" που θύμιζαν κελάρι...

Η είσοδος σε έναν από τους 6 ορόφους.

Πολύ high-tech ε; Οι υπολογιστές είναι Mac σε πολύ καλαίσθητες βάσεις που παίζουν παρουσιασούλες των 2-3 λεπτών.

Τα κελιά του πύργου έχουν παρουσιάσεις από συγκεκριμένα θέματα που αναπτύσσονται στον κεντρικό χώρο του κάθε ορόφου. Στο συγκεκριμένο όροφο που αναφέρεται στη μουσική και στα καλλιτεχνικά της πόλης, το δωματιάκι αυτό αναφέρεται πχ. στο ρεμπέτικο. Πολύ κλειστοφοβικά και τα κελιά πάντως, αλλά λογικό, ο Λευκός Πύργος ούτε για λευκός είχε κατασκευαστεί ούτε για μουσείο...

UPDATE: Ξέχασα την κλασική φωτογραφία από τις πολεμίστρες!

Χαλκιδική, 2008 Γ' - μεγάλο μουσικό αφιέρωμα

Μια και ξεκίνησε χτες η νέα τηλεοπτική σεζόν, είπα να γράψω κι εγώ και να ευχηθώ καλή επάνοδο στα της καθημερινότητας σε όλους !

Που λέτε, αποφάσισα να γίνω καλλιτέχνης και γράφτηκα στο Φωτογραφικό Εργαστήρι Καλαμαριάς, στο πρότυπο τμήμα! 15 χρόνια φωτογραφίζω με SLR και 3 μαθήματα μού απέδειξαν ότι καλά-καλά ούτε τα τεχνικά δεν κατέχω... καλές οι εφετζήδικες φωτογραφίες και οι φωτογραφίες διακοπών, αλλά για το "κάτι παραπάνω" θέλει δουλειά...

Έκτοτε (και για τους επόμενους 9 μήνες υποθέτω) κυκλοφορώ μονίμως με την SLR στον ώμο...

Θα σας ανεβάζω τις εργασίες μου για να τις βλέπετε, αλλά πρώτα, ως φόρο τιμής στο καλοκαίρι που πέρασε, οφείλω να ανεβάσω τις φωτογραφίες της ΕΕΤ (Ελληνίδας Εθνικής Τραγουδίστριας) Ελενας Παπαρίζου από τη συναυλία που έδωσε τον Ιούλιο στο Πόρτο Καρράς.

20 ευρώ το εισιτήριο και τίγκα στο 14χρονο (μεταξύ των οποίων και πάρα πολλά jail-baits), αλλά η εμπειρία άξιζε και με το παραπάνω. Απίθανη η ΕΕΤ Έλενα, απίθανα και τα μπαλέτα, αλλά η παραγωγή φαινόταν ότι ήταν αρπαχτή άλφα-άλφα.

Οι φωτογραφίες είναι με τη μηχανή του Σάκη, την οποία την παίρναμε κι εγώ και ο Θέμος:

Γεια σου ρε Έλενα...!

...ωπ! Ποιος είναι αυτός;!

Τύφλα να έχει το show της Μαντόνας!

...ώπα τα!

...και κλείνουμε με ένα φιλικό μπατσάκι...!

Ραντεβού τον Οκτώβρη...

Συγγνώμη για την καθυστέρηση στο ποστάρισμα, αλλά με είχε συνεπάρει η ραστώνη του καλοκαιριού!

Έχω πολύ φωτογραφικό υλικό για ανέβασμα, το οποίο αυτή τη στιγμή επεξεργάζεται και θα ανέβει πολύ σύντομα.

Ξεκίνησα και μαθήματα φωτογραφίας στο Φωτογραφικό Εργαστήρι Καλαμαριάς, γιούπι!

Α, και όσοι σκέφτεστε να πάτε στην Αγγλία για σπουδές ή είστε ήδη εκεί και έχετε απορίες, να επισκεφτείτε το

http://panepistimiouk.wordpress.com

και αν δεν βρείτε αυτό που σας ενδιαφέρει, στείλτε email!