Catching up, Part A - Λευκός Πύργος

Την άλλη εβδομάδα τελειώνει το θερινό εξάμηνο του έτους: αλλάζει η ώρα! Αν δεν αρχίσει να νυχτώνει στις 17.30 πώς θα καταλάβεις χειμώνα;;;

Ο καιρός παρόλα αυτά είναι πολύ καλός - σχεδόν ενοχλητικά γιατί αφενός σκάω στη μοτοσυκλέτα τα μεσημέρια με το μπουφάν, αφετέρου δεν έχει πολλά σύννεφα για να διαχέουν το φως του ήλιου και έτσι δεν μπορώ να βγάλω καλό ασπρόμαυρο! Αργκ!

Τα μαθήματα στο Φωτογραφικό Εργαστήρι Καλαμαριάς πηγαίνουν καλά - επιτέλους καταλαβαίνω τι είναι καλή φωτογραφία πέρα από τους εντυπωσιασμούς και τη δική μου κρίση. Απλά δυσκολεύομαι ακόμα να προσεγγίζω άγνωστους ανθρώπους...

Τέλοσπαντων όμως, ας αρχίσω να σας δείχνω φωτογραφίες με τη σειρά...

Πριν κανένα μήνα τουλάχιστον είπαμε να πάμε στο νέο μουσείο του Λευκού Πύργου με το Θέμο, το Δημήτρη και τη Ζωή. Ο Λευκός Πύργος για το Θεσσαλονικιό, όπως και η Ακρόπολη για τον Αθηναίο, είναι κάτι που αυτομάτως τον παραπέμπει σε σχολική εκδρομή - ο Θεσσαλονικιός δε έχει και να αντιπαραβάλλει το φραπέ στην παραλία σε οποιαδήποτε πρόταση για σχετική εκπαιδευτική απόδραση ("Πού να τρέχουμε ρε μαλλλλάκα τώρα, πάμε να χαζέψουμε κανένα κωλλλαράκι στην Κρήνη...").

Ο Ατσαλάκωτος ανέπλαθε την πλατεία του Λευκού Πύργου επί 1,5 χρόνο και το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού ανέλαβε το εσωτερικό. Ο Λευκός Πύργος πια εχει μόνιμη έκθεση την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης, μια και όλα τα βυζαντινά εκθέματα έχουν προ πολλού μεταφερθεί στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Η έκθεση είναι πολύ σύγχρονη, διαδραστική. Δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά ιστορικά εκθέματα - όλη η έκθεση είναι "βιωματική", γεμάτη οθόνες και κυκλωτικά συστήματα ήχου. Εντυπωσιακή, σίγουρα, αλλά δεν ξέρω πόσο εκπαιδευμένο είναι το τοπικό κοινό για κάτι τόσο σύγχρονο. Η καφετέρια στις πολεμίστρες έπαψε να υπάρχει, νομίζω λόγω των νέων προδιαγραφών ασφαλείας που δεν επιτρέπουν πάνω από ένα συγκεκριμένο αριθμό ατόμων μέσα στον πύργο.

Πρώτο φάουλ είναι ότι σχεδόν τα πάντα είναι στα ελληνικά και μόνο. Δεύτερο φάουλ ότι ο πύργος είναι ανοιχτός μόνο 09.30 με 15.30 καθημερινά πλην Δευτέρας. Λίγο προώθηση δε θα έβλαπτε. Ισως κάποιο απόγευμα καθημερινής... αλλά και πάλι, ίσως προκύπτουν θέματα ασφαλείας.

Ελα πάμε για τις φωτογραφίες τώρα...

Ο γνωστός κλειστοφοβικός διάδρομος. Ευτυχώς δεν υπάρχουν πια οι παλιές "χελώνες" που θύμιζαν κελάρι...

Η είσοδος σε έναν από τους 6 ορόφους.

Πολύ high-tech ε; Οι υπολογιστές είναι Mac σε πολύ καλαίσθητες βάσεις που παίζουν παρουσιασούλες των 2-3 λεπτών.

Τα κελιά του πύργου έχουν παρουσιάσεις από συγκεκριμένα θέματα που αναπτύσσονται στον κεντρικό χώρο του κάθε ορόφου. Στο συγκεκριμένο όροφο που αναφέρεται στη μουσική και στα καλλιτεχνικά της πόλης, το δωματιάκι αυτό αναφέρεται πχ. στο ρεμπέτικο. Πολύ κλειστοφοβικά και τα κελιά πάντως, αλλά λογικό, ο Λευκός Πύργος ούτε για λευκός είχε κατασκευαστεί ούτε για μουσείο...

UPDATE: Ξέχασα την κλασική φωτογραφία από τις πολεμίστρες!