Η ημέρα του Αγ. Βαρθολομαίου

Πέρασα μόλις από το κέντρο με τη μοτοσυκλέτα γυρνώντας από τη δουλειά- άδειο, εκκωφαντικά και ανησυχητικά ήσυχο. Σαν να είναι έτοιμη να ξεσπάσει καταιγίδα. Το πάρκινγκ της πλατείας Ελευθερίας χωρίς αυτοκίνητα, κανείς στους δρόμους, τα μαγαζιά στη Βενιζέλου κλειστά ή σπασμένα. Ελάχιστα αυτοκίνητα κυκλοφορούν, κυρίως στη Λ. Νίκης. 2 κλούβες των ΜΑΤ σταθμευμένες πίσω από το Α.Τ. Λευκού Πύργου. Στην Εγνατία φλεγόμενα οδοφράγματα στο ύψος της Ιασονίδου και δύο-τρεις διμοιρίες απωθούν τους διαδηλωτές στο πανεπιστήμιο και προς τα στενά. Δε φαντάζομαι τι μπορεί να γίνει το βράδυ.

Η νύχτα του Αγ. Βαρθολομαίου

Τρίτη νύχτα που η Θεσσαλονίκη, όπως και όλες οι υπόλοιπες πόλεις, καίγεται...

Μοιάζει ειλικρινά σαν επανάσταση.

Πολύ κλάμα...

Σήμερα το μεσημέρι ήμουν προετοιμασμένος! Μόλις είδα στη webcam της Καμάρας ότι η μεσημεριανή πορεία ξεκίνησε, κατέβηκα στο κέντρο για να φωτογραφήσω!

Ο τσάκαλος ο ζητάς στην Ερμού και η παρέα του με εκφόβισαν κατά τα προβλεπόμενα ("Το δακτυλάκι πολύ προς το κουμπάκι πάει, πρόσεχέ με σε λέω... θα σε βλέπω!")

Πολλά χημικά, και 300 μέτρα πιο κάτω, στην πλατεία, οικογένειες με παιδάκια να πίνουν καφέ αμέριμνοι. Άλλος κόσμος κάτω από την Τσιμισκή...

Πάνω στην Αριστοτέλους, κάτι γκόμενες αναρρωτιώνταν "καλέ αυτοί γιατί φωνάζουυν;"

Δίπλα στο ταχυδρομείο, δυο Ρουμάνοι τουρίστες ρωτάνε μια γιαγιά "Κομμουνίστι;" και η γιαγιά τους απαντάει "Νο κομμουνίστι, αναρκίστι!"...

Flash-bang!

Από τις νύχτες που λέω "γιατί να μην έχω τη μηχανή μαζί μου;"... έφαγα που έφαγα δακρυγόνα και βομβίδες κρότου-λάμψης, να μην φωτογραφήσω κιόλας;

Λίγα μέτρα πάνω από την "ειδυλλιακή" εικόνα της Αριστοτέλους, πόλεμος μεταξύ των αντιεξουσιαστών και των ΜΑΤ. Φωτορεπορτάζ δρόμου - έκπληξη!

Οσο και αν αποδοκιμάζω τις δράσεις των αντιεξουσιαστών, εντυπωσιάστηκα ευχάριστα από την ταχεία αντίδρασή τους στη δολοφονία στα Εξάρχεια - και την ταυτόχρονη αντίδραση ανάλογων ομάδων στα Γιάννενα και στο Ηράκλειο.

Η αντίδραση αυτή (σαν επανάσταση ακούγεται!) προκάλεσε και τις πέτσινες παραιτήσεις Παυλόπουλου και Χηνοφώτη. Δεν έγιναν δεκτές. Μήπως έχει και πάγκο για να τους αλλάξει ο Καραμανλής;...

Χριστούγεννα στην πόοοολη...

Σημερινές φωτογραφίες από την πλατεία Αριστοτέλους, εδώ, στη μητρόπολη των Βαλκανίων...

Βρε μπας και έχω καιρό να γράψω;

Είναι το πρώτο απόγευμα μετά από πάρα πολύ καιρό που κάθομαι σπίτι για να κάνω, εχμ, τίποτα. Η δουλειά πάει περίφημα (δουλεύουμε πια και Σάββατο παρά Σάββατο) και φωτογραφίζω συνέχεια τον ελεύθερό μου χρόνο. Η σχολή μού τρώει πολύ περισσότερο χρόνο από ότι πίστευα, αλλά νοιώθω πολύ καλύτερα από ότι πριν από 8 μήνες που υπήρχαν Σαββατοκύριακα που απλά περίμενα να έρθει η Δευτέρα γιατί δεν είχα τι να κάνω.

Κυρίως δε, γνώρισα καμιά δεκαριά άτομα στο τμήμα μου που έχουν το ίδιο ψώνιο με μένα και θεωρούν τελείως φυσιολογικό όταν βγαίνεις για μια βόλτα να έχεις και την SLR μαζί σου, έτσι!

Σπαταλήθηκε αρκετή ενέργεια και στην οργάνωση του μεγάλου ταξιδιού για φέτος... εκμεταλευόμενοι την ευνοϊκή οικονομική συγκυρία κανονίζουμε για Νέα Υόρκη, πάλι σε hostel, 21-29 Ιανουαρίου! Αν έβγαλα 1100 φωτογραφίες το 2006 στο ταξίδι Βαρκελώνη-Μασσαλία και άλλες τόσες στην οδική κάθοδο από το Λονδίνο στην Αθήνα, ελπίζω για πολλαπλάσιες και καλύτερες! Μένουν 50 ημέρες περίπου, στις οποίες πρέπει να γίνει προσεκτική διαχείριση των χρημάτων... Πλάκα-πλάκα, μετά από τόσα ταξίδια στην Ευρώπη είμαστε προετοιμασμένοι για τα περισσότερα από αυτά που θα συναντήσουμε. Η Νέα Υόρκη είναι κάτι άλλο... μέχρι και το ότι έκανα συνάλλαγμα παράξενο μου φάνηκε!

Η τελευταία εργασία στη σχολή, την οποία διασκέδασα απίστευτα, ήταν το "φωτορεπορτάζ". Επέλεξα να φωτογραφήσω στα Friday's της Αριστοτέλους - λόγω του ότι το προσωπικό με γνωρίζει πια ως έναν γραφικό θαμώνα, φίλο του manager, ο πάγος έσπασε αμέσως. Πήγα 4 φορές στο εστιατόριο με τη μηχανή (άπειρες ώρες!) και έβγαλα πάνω από 1000 φωτογραφίες, από τις οποίες για την παρουσίαση προέκυψαν οι εξής 12:

'Ολο το σετ και από τις πιο αυθόρμητες, βρίσκεται στις φωτογραφίες του group "TGI Friday's Aristotelous" στο facebook.

Πριν από ένα μήνα βρέθηκα και στο "Μουσείο" στα Λαδάδικα (ωραίος χώρος και μουσική, αλλά ο ΜΟ της ηλικίας των θαμώνων ξεπερνά τα 50) όπου φωτογράφησα την Εύη Σιαμαντά και έφτιαξα ένα πορτφόλιο από 18 φωτογραφίες, κάποιες από τις οποίες είναι αυτές:

Ωραίο πράγμα τα live! 5 φωτογραφίες από πρόσφατη εμφάνιση των Karma στο NoBar - έχω γίνει πιο σταθερός πια στο μισοσκόταδο (βοηθάει και ο IS 17-85 φακός πλέον...) και περιορίζεται η φύρα από τις κουνημένες και υποφωτισμένες:


Και εδώ μία νεαρή καλλιτέχνις που φωτογράφησα στο πάρτυ του ΚΘΒΕ για τις 70 πετυχημένες παραστάσεις του "Λεωφορείο ο Πόθος" - τοπικές celebrities, ωραία ζωντανή μουσική και τα ουίσκια χορηγία του Haig. Και η παράσταση δεν ήταν άσχημη... μόνο που η κοπελιά νομίζω ότι προσπαθούσε πολύ (κακή μετάφραση του "trying too hard") και με ξενέρωσε κάπως.

Πάρτε και μία φωτογραφία από το κινητό - η συμμαθήτρια Αφροδίτη, την οποία θέλει-δε-θέλει θα την φωτογραφήσω με την SLR οπωσκαιδήποτε! Απίστευτη φωτογένεια, και αυτόματο στήσιμο στο φακό!

Ελπίζω να ποστάρω πιο συχνά - η αλήθεια πάντως είναι ότι μου έχουν φύγει οι πολλοί-πολλοί προβληματισμοί που είχα πχ. πριν κανένα χρόνο και πιο παλιά (βλ. σχετικά "σεντόνια"). Ισως το blog μου καταλήξει να γίνει σαν και αυτό το εξαιρετικό αυστριακό φωτογραφικό blog...

Εγκαίνια

Χτες είχα τη χαρά και τη τιμή να παρευρεθώ στα εγκαίνια του νέου ανατολικού παραλιακού μετώπου (από τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο ως το Μέγαρο Μουσικής) - κάτι που έλεγα να αποφύγω για να μην γίνω κι εγώ κομμάτι της φιέστας του Ατσαλάκωτου™, αλλά που πίστευα ότι θα έχει αρκετό τζέρτζελο για να χαθώ στο μπούγιο και να βγάλω καλές φωτογραφίες...

Είμαι, καταρχήν, συγκεκινημένος, γιατί ήταν η πρώτη φορά που παρεβρέθην σε εκδήλωση του Δημάρχου-Θεσσαλονίκης-Κατοίκου-Πανοράματος...

Τον πέτυχα την ώρα που είχε ήδη ανέβει στο βήμα...

Αποφάσισε καταρχήν να περιγράψει "ενδεικτικά" μερικά μόνο από τα έργα του δήμου που έχουν ολοκληρωθεί... μιλούσε για πάρκα και πλατείες με συντριβάνια σε κάθε γωνιά της πόλης, όπως επίσης και για το νέο καλλιμάρμαρο δημαρχείο επί κανένα 15λεπτο - και κατέληξε λέγοντας "Είδατε; Μέσα σε 1 μόλις λεπτό σας περιέγραψα 20-30 έργα που έχουν έχει γίνει, και πόσα δεν πρόλαβα να σας πω..."

Και οι γηραλέοι κλακαδόροι ξεσάλωσαν...

Μετά άρχισε να εγκωμιάζει το έργο της παραλίας. "Σκοπός μας" είπε "είναι να φτιάξουμε το ωραιότερο θαλάσσιο μέτωπο της Μεσογείου!" (!!!) - "και βάλαμε και εκατοντάδες παγκάκια για να θαυμάζετε το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου!" (!!!!!) - πάνω που λέω "υπερβάλλει!", με αποστομώνει λέγοντας "Έχουμε ταξιδέψει σε όλη τη Μεσόγειο και έχουμε δει τις παραλίες τους - η δική μας θα γίνει η πιο όμορφη!"

Και οι γηραλέοι κλακαδόροι ξαναξεσάλωσαν... (το ωραίο είναι υποκειμενικό άλλωστε)

Τέλειωσε την ομιλία του, η μπάντα άρχισε να παιανίζει το εμβατήριο της Σημαίας (γιατί;;;) και πυροτεχνήματα από μία φορτηγίδα έλαμψαν τον ουρανό (πρέπει να ήταν η 15η φορά που είδαμε πυροτεχνήματα στη Θεσσαλονίκη φέτος). Ο Δήμαρχος Κένεντυ κατέβηκε στον κόσμο και χαιρέτισε τα καραβάκια.

Θα ακολουθούσε ο δημαρχιακός περίπατος μέχρι το Μέγαρο Μουσικής, όπου και θα υπήρχε φαΐ.

Ο κόσμος ήταν πολλής και εντυπωσιασμένος από το νέο 1,5 χιλιόμετρο. Πολύ πιο όμορφο, φωτεινό, λειτουργικό και περπατήσιμο από το παλιό πλακόστρωτο.

Πρέπει επίσης να ήταν και όλη η δύναμη της δημοτικής αστυνομίας εκεί. Τα δημοτικά Almera και οι δημοτικές Transalp ήταν παρκαρισμένες στο δεξί ρεύμα της Μεγ. Αλεξάνδρου από τον Όμιλο μέχρι την Ανθέων...

Ένας σκατόγερος φώναξε στον Ατσαλάκωτο™ "Δήμαρχε, ωραία πάρκα μας έφτιασες!" και ο Ατσαλάκωτος™ απάντησε "Για σένα τα έφτιαξα, για να πηγαίνεις βόλτα με την κυρά!"

Ο περίπατος συνεχίστηκε.

Την ώρα που ο Δήμαρχος περνούσε από τα Νεόδμητα Δημοτικά Γήπεδα Καλαθοσφαίρισης (ΝΔΓΚ), για δες, ομάδες από 8χρονα με στολές τοπικών ομάδων έπαιζαν, για δες, μπασκετ!

Την ώρα που ο Δήμαρχος περνούσε από τα Νεόδμητες Δημοτικές Πάρκο Μουσικής (ΝΔΠΜ) όπου "νεανικά συγκροτήματα θα μπορούν να παίζουν μουσική τα απογεύματα και εμείς οι μεγαλύτεροι θα καθόμαστε στις κερκίδες από κάτω και θα τα καμαρώνουμε" (sic!), για δες, ένα νεανικό συγκρότημα έπαιζε, για δες, μουσική!

Μετά έφυγα, είχα μάθημα.

[Για μερικούς τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι ίσως καθημερινότητα - για μένα ήταν μια μοναδική εμπειρία!]